''Het is niet de eerste keer dat wij moeten vluchten voor geweld In de geschiedenis van ons land is dat vaker voor gekomen dan je misschien denkt''

Kolonisatie

Ethiopië was samen met Liberia een van de weinige Afrikaanse landen en gebieden die niet gekoloniseerd waren door Europese landen. Voor Ethiopië veranderde dat in 1936 toen het door Italië werd veroverd. Europa was niet blij met de kolonisatie door Italië, maar was bang voor wat de Italiaanse leider zou kunnen doen in Europa. Vooral Frankrijk was bang dat Italië hun land zou binnenvallen en dus deed Europa niets om Italië uit Ethiopië te verdrijven, totdat de Tweede Wereldoorlog bezig was en Italië moeite had om hun leger in zowel Italië als Ethiopië te ondersteunen. Die Italiaanse bezetting duurde tot 1941 toen het bevrijd werd door de Britten.

Ethiopië na de kolonisatie

Na de oorlog was Ethiopië voor een tijdje een redelijk stabiel land met keizer Haile Selassie aan de macht. De keizer voegde in 1952 Eritrea toe aan het land, Eritrea is het dunne stukje land tussen Ethiopië en de rode zee. Hierdoor had Ethiopië opeens toegang tot de rode zee, dit was handig voor de handel.

Ethiopië bestaat uit meerdere etnische groepen die bijna tot geen inspraak hadden onder de keizer. In 1960 was er een mislukte staatsgreep van de keizerlijke wacht om een constitutionele monarchie, een monarchie die zich moet houden aan grondwetten, te installeren. In 1974 waren er twee succesvolle staatsgrepen wat ertoe leidde dat de keizer werd afgezet en de republiek werd uitgeroepen. Vanaf 1975 was er een communistische militaire regering aan de macht in Ethiopië met steun van de Sovjet-Unie.

In de jaren tachtig was er een burgeroorlog bezig in Ethiopië met als grootste rebellengroep het Ethiopische Volksrevolutionaire Democratische front (EPRDF). De EPRDF werkte samen met de TPFL. De TPFL is een politieke partij uit de Tigray regio. In 1990 werd het communisme afgeschaft en de democratie ingevoerd. In deze democratie mochten meerdere partijen mee doen aan de verkiezingen. 1991 werd de hoofdstad ingenomen door de EPRDF en nam die partij de macht over in Ethiopië.

Democratie

Toen de EPRDF aan de macht kwamen zorgden ze ervoor dat de provincies in Ethiopië meer vrijheid kregen. De provincies mochten meer zelf besluiten nemen over het maken van wetten. De provincies zijn gemaakt op basis van etniciteit, er is vaak een dominante bevolkingsgroep in een regio. De premier die de regering onder de EPRDF leidde was iemand afkomstig uit Tigray en had ook voor meer autonomie van de regio Tigray gevochten.

In 2005 waren de eerste verkiezingen van het land. Bij deze verkiezingen riepen twee partijen de overwinning uit. Deze twee partijen beschuldigden elkaar van verkiezingsfraude. Op de dag van de verkiezingen werd de noodtoestand uitgeroepen door de premier die uit Tigray komt. Deze premier zorgde ervoor dat zijn partij aan de macht bleef. In november 2020 ontstond een conflict tussen het bestuur van Tigray en de overheid wat uiteindelijk heeft geleid tot een burgeroorlog tussen het bestuur van Tigray en de centrale overheid van Ethiopië.